Een opname op de Special Care of Intensive Care (IC) kan heel ingrijpend zijn. Vooral ernstige zieke patiënten die een langere tijd zijn opgenomen, mogelijk in slaap zijn gehouden en geholpen zijn bij de ademhaling, weten niet meer wat er allemaal is gebeurd. Dat ervaren zij vaak als heel onprettig of zelfs traumatisch. Uit onderzoek is gebleken dat deze patiënten later vaak last krijgen van nachtmerries, angst, hallucinaties, nervositeit, onrust, woede en somberheid. Vaak begint de verwerking en het echte herstel pas als de patiënt weer thuis is. Om de patiënt daarbij te helpen, is SJG Weert gestart met een nazorgpoli.
Hulp bij de verwerking
Irene Creemers, Judith Gruijthuijsen en Laura Ramaekers zijn IC-verpleegkundigen en geven samen vorm aan de nazorgpoli. Irene: “Een paar weken na het ontslag bellen wij met de patiënt om te kijken hoe het met hem gaat en of er behoefte is aan een nazorggesprek. Dan is er ruimte om de fysieke en emotionele problemen die zijn ontstaan na de IC-opname te bespreken en denken wij mee over mogelijke oplossingen. Ook kunnen we alle aspecten van de opname met de patiënt doornemen zodat deze een beter beeld krijgt van wat er allemaal is gebeurd. Vaak kunnen zij zich helemaal niets meer herinneren. Dat voelt heel akelig. Door met hen door te nemen wat er allemaal is gebeurd en eventueel de afdeling weer te bezoeken, kunnen ze het beter een plekje geven.”
Het dagboek dat familieleden en naasten tijdens de opname mogelijk hebben bijgehouden, maakt ook onderdeel uit van het nazorgtraject. Laura: “Zij hebben de ziekenhuisopname bewust en van dichtbij meegemaakt. Zij weten hoe ziek hun naaste was en wat er allemaal is gebeurd. We vragen hen om dagelijks hun ervaringen op te schrijven in een boekje dat naast het bed ligt. Het terug lezen van deze aantekeningen en verslagen helpt bij het verwerken van deze periode en zorgt ervoor dat een patiënt de gevolgen van de opname beter begrijpt.”
Verschil maken
De nazorgverpleegkundigen zijn blij met de komst van de nazorgpoli en ervaren het als een verrijking van de zorg. Judith: “Voorheen hield ons werk vaak op na het ontslag van de patiënt. Nu kunnen we een patiënt ook ná de opname helpen.”