In de nieuwe gevel van Museum W bevinden zich twee 5 meter hoge LED-panelen. Voor de programmering van deze opvallende locatie in de openbare ruimte zal Museum W een keer per jaar een kunstenaar uitnodigen. Het spits wordt afgebeten door kunstenaar en fotograaf Emily Bates met de video Lost Spring. Lost Year.
Lost Spring. Lost Year is vanaf nu dagelijks te zien tot 31 juli 2022, van 10.00 tot 21.00 uur.
Met deze bijzondere en relevante fotoanimatie licht Museum W opnieuw een tipje van de sluier op richting de openstelling van het museum voor het publiek, begin mei.
Mondkapjes van verzamelde flora
Twee jaar na de eerste lockdown is Lost Spring. Lost Year een poëtische reminder van het feit dat wij moeten leren omgaan met wereldwijde pandemieën, met de kwetsbaarheid van de natuur en de vergankelijkheid van leven.
Tijdens de onwerkelijke periode in maart 2020, toen Covid-19 ons overviel, startte Emily Bates met haar dagelijkse wandelingen. De felle discussies over de effectiviteit van gezichtsmaskers, de extreme lockdowns elders en bekenden die dierbaren hadden verloren; dit alles speelde ondertussen in haar hoofd. Bates nam bloesems mee naar huis en intuïtief ontstonden de eerste, speelse zelfportretten waarin de lokale flora als gezichtsmasker diende. Maskers om te beschermen, om te vieren, om te rouwen.
Er ontwikkelde zich een nieuw, dagelijks ritueel. Een vorm van ontdekken en in kaart brengen van wilde planten, onkruid en bloesems die medicijn en talisman, maar ook giftig en dodelijk kunnen zijn. Sommige foto’s zijn gemaakt met gesloten ogen, verwijzend naar rouw en dodenmaskers, maar ze gaven Bates ook de mogelijkheid een moment van rust te registreren en haar emoties te verbergen in een verwarrende periode.
Lost Spring. Lost Year toont in 52 verschillende floraportretten de natuurlijke cyclus van een levensjaar: lente, zomer, herfst en winter. Het lijkt bijna alsof de foto’s, in een trage flow van rechts naar links, mechanisch door het museumgebouw worden ‘getrokken’. Telkens wordt een deel van een zelfportret van de ene naar de andere gevel onthuld. Tegelijkertijd verwijzen de LED-schermen naar het raam van waarachter Emily, net als velen van ons, de wereld in 2020 bekeek, van binnen naar buiten. De cirkel is rond.
Emily Bates
De Engelse kunstenaar Emily Bates (1970) studeerde textiele vormgeving aan de Glasgow School of Art. De toekenning van de prestigieuze Scottish Arts Council beurs maakte een artist-in-residence in Amsterdam mogelijk en vanaf dat moment werd fotografie een belangrijk focuspunt. Voor haar werk bezoekt zij kleine, landelijke gemeenschappen in Azië of Europa en onderzoekt zij de lokale rituelen, vertellingen en verdwijnende tradities in de omgang met het landschap ter plekke.
Kijk voor meer informatie op de website: www.museumw.nl/emily-bates-lost-year
Men kan het draaien en keren hoe men wil, maar voor Weert is de vermaak van zo een mooi oud gebouw een ware afgang. Dit had zo nooit mogen gebeuren.
Mooi zo, nu nog een paar rode lampen aan de gevel en de keet van vermaak is compleet.!!
Gemeente Weert, veel succes met jullie FLOP.
Wat denkt men daar waarom zo weinig mensen nog gaan stemmen.
Omdat veel mensen ontiegelijk dom zijn en alles terug denken te kunnen reduceren naar persoonlijk vermaak. En in jouw geval zijn dat dus schijnbaar gewoon hoeren.
Het is maar hoe je het bekijkt en hoe je denkt.