Veertig jaar lang reed Werner in zijn vrachtwagen over internationale wegen. Sinds hij aan Parkinson lijdt en in een verzorgingstehuis woont, koestert hij de wens om nog één rit te maken. Zijn zoons en vrouw schakelden Stichting Noah4all in, trommelden een aantal oud-collega’s van Werner op en verrasten hem afgelopen zaterdag met een wel heel speciaal konvooi.
Vanwege zijn ziekte kan Werner niet meer in de cabine van een normale vrachtwagen klimmen, maar daar heeft Stichting Noah4all een oplossing voor. Werner werd met een mooie claxongroet onthaald voor het pand van Theo Henkelman in Weert, waar het geronk van zware motoren en de geur van diesel vele herinneringen naar boven brachten. Voor even was hij terug bij de jongens van Gerlach&Co uit Ittervoort, zijn oud-collega’s van jaren geleden. “Het was een mooi gezicht om te zien dat hij weer genoot, als nieuwe manier van communiceren handen vasthield en tranen liet als dank”, aldus Werners zoons Karsten en Stefan.
Om Werner te verrassen stelden ze een bijzonder konvooi met deels oude trucks samen, want die blijven favoriet bij Werner. Samen zetten ze koers door het Limburgse land. Werner in de wenstruck, die met een ferme klap op de luchthoorn gegroet werd door de andere trucks. De route eindigde voor een heerlijke lunch bij De Wildenberg in Weert, waar Werner smulde van een twaalfuurtje.
Na de lunch was het tijd om terug te keren naar het verzorgingstehuis. Met beide handen in de lucht groette Werner zijn konvooi en nam hij in stijl afscheid. Zijn familie is iedereen die aan het verwezenlijken van deze wens heeft meegewerkt enorm dankbaar.
Ingestuurde bijdrage
