Na zestien edities komt er een einde aan MiniRok, het jaarlijkse festival dat sinds jaar en dag een vaste plek had in de Stramproyse zomer. De organisatie heeft bekendgemaakt dat het festival niet meer terugkeert.
De beslissing is niet licht genomen, zo laat de organisatie weten. “We hebben er lang over nagedacht, maar we moeten naast ons enthousiasme ook realistisch zijn”, schrijven de vier organisatoren. Het festival had de wind de afgelopen jaren flink tegen. Stijgende productiekosten en dalende inkomsten bleken uiteindelijk een onoverkomelijke combinatie. “Tegen die trend kunnen we niet meer opboksen.”
MiniRok werd gedragen door vrijwilligers, sponsoren en trouwe bezoekers. “Fantastisch om te ervaren dat we na zoveel edities nog steeds konden rekenen op zo veel hulp en enthousiasme. Dat maakt het ook zo moeilijk om afscheid te nemen”, aldus de organisatie. Juist die betrokkenheid maakte het festival bijzonder en de lat hoog. “We willen MiniRok niet doorzetten in een vorm die niet meer voelt zoals het moet voelen. Het laatste wat we zouden willen, is een editie die ondermaats aanvoelt.”
De organisatie blikt met trots terug op wat er in zestien jaar is neergezet. “Wat hebben we mooie dingen kunnen bieden en hoeveel bands hebben er op ons podium gestaan. Man-o-man, wat zijn we daar trots op”, klinkt het. De dankbaarheid richting iedereen die MiniRok mede mogelijk heeft gemaakt, is groot: vrijwilligers, sponsoren, artiesten en bezoekers die het festival jaar na jaar tot een feest maakten.
Een zinsnede van Neil Young vat het gevoel volgens de organisatie goed samen: “It’s better to burn out than fade away.” Een afscheid met een traan, maar zeker ook met een warme glimlach en een rugzak vol herinneringen.
Heel jammer, wel te begrijpen. Heel veel mooie bands, vaak niet al te bekend, maar na Minirok braken ze door: Triggerfinger, John Coffey etc. Paar weken geleden nog heel goed geprogrammeerd. Organisatie: jullie ook bedankt voor alle mooie afleveringen.