In 2022 keerde de provincie Limburg in totaal € 904.942,- aan tegemoetkomingen in faunaschade uit. Het gaat dan vooral om schade aan grasland en graanproducten zoals maïs. De verantwoordelijken van deze schade zijn hoofdzakelijk dassen en wilde zwijnen, zo blijkt uit onderzoek van BIJ12.
Dassen en wilde zwijnen zijn samen goed voor de helft van de Limburgse faunaschade. In Ell weten ze daar alles van, want daar zorgen wilde zwijnen al jarenlang voor overlast. Door een tekort aan voedsel in hun leefgebied gaan ze op zoek naar voedselrijke akkers, waar ze boeren op kosten jagen door hun gewassen op te eten en te vernielen. Daarnaast dragen onder andere de mees, grauwe gans en roek bij aan deze kosten.
En de wolf dan? Die was in 2022 goed voor € 235.188,- aan landelijke schade: slechts 0,5% van de totale uitgekeerde faunaschade door alle provincies samen in dat jaar. Opvallend is dat er in Noord-Brabant ruim tien keer meer schade werd aangericht door wolven dan in Limburg. Daar zijn het naast grasland en granen dan ook vooral schapen die eraan moeten geloven.
Indien er wat meer wolven zich vast vestigen, dan kunnen ze wilde zwijnen op hun menu zetten.
Indien wolven zich vast vestigen schijnen ze minder schapen te doden.
Indien er meer wolven wilde zwijnen gaan oppeuzelen , dan zou dat mogelijk tot minder schade ( niet bewust gekozen) voor boer en tuinder kunnen leiden.
Dat is ook natuur beheer , doch meer natuurlijk.
Dassen, wilde zwijnen en ook de wolf zijn schadelijk.
Het blijft een kwestie van wildbeheer en menmoet afstand nemen van de beschermde status.
Voor de andersdenkenden critici en dierenliefhebber betekent het voor de spraakverwarring:
niet meteen alles afschieten maar het bestand n toom houden.
En dat is inderdaad hetgeen wat dient te gebeuren.
Wild beheer of fauna beheer is afschieten.
Daar is niks mis mee als soorten een plaag worden.